Zapytani o najwybitniejszego ze swoich przywódców, Afrykanie wymieniają zwykle południowoafrykańskiego patriarchę Nelsona Mandelę – wzór niezłomności, wybaczenia i zgody. Za zasługę poczytuje mu się także to, że oddał władzę młodszym już po pierwszej prezydenckiej kadencji, choć miał prawo sprawować ją przez dwie.

Wśród zasłużonych mężów stanu na kontynencie wymienia się też orędownika afrykańskiej jedności Kwamego Nkrumah z Ghany (1957-66), uosobienie uczciwości i skromności Juliusa Nyerere z Tanzanii (1964-85), ale też etiopskiego cesarza Hajle Selassjego (1930-36 i 1941--74) czy senegalskiego poetę Léopolda Senghora (1960-80), który jako pierwszy w Afryce dobrowolnie zrzekł się prezydenckiej władzy. Afrykanie czczą głównie „ojców narodów”, pierwszych prezydentów niepodległych państw. Z młodszych wspomną jeszcze rewolucjonistę Samorę Machela z Mozambiku (1975-86) i...