Pierwszy kopczyk wyrósł przy ścieżce, dokładnie w ­połowie drogi od furtki do altanki. Jakby sprawcy zależało, by gospodarz nie przegapił tej prowokacji! W kolejnych dniach na trawniku pojawiły się następne kretowiska, niczym strzałka kompasu wycelowana w rozkwitające właśnie piwonie. Los kwietnika, który teściowa Lecha Sawczuka urządziła na wąskim pasie gruntu między domkiem a ogrodzeniem, wydawał się przesądzony.

– W panikę wpadłem – opowiada Lech. – Teść był ninją ogrodnictwa. Dobierając odpowiednie rośliny, umiał nawet pozbyć się komarów, więc żaden kret nie śmiał mu się zapuścić na działkę. Ale umarł, a mnie zajrzała w oczy kompromitacja. Co ja wiem o kretach? Tyle, ile zapamiętam z czeskiej kreskówki.

Ogródek był oczkiem w głowie rodziców żony Sawczuka. Teść dostał go w przydziale z kopalni jeszcze w latach 80. i od tamtej pory spędzał tu każdą wolną chwilę. Tutaj...