Owo zainteresowanie punktem widzenia innych jest tutaj jak najbardziej obecne. Ono aż kipi z tych prostych pytań, zasadzających się w sumie do jednego: proszę wytłumacz mi, W CO WIERZYSZ?... I na te proste pytania odpowiedzi brak - przykładem choćby Szanownego Pana posty. A myślę, że jeśli już ktoś wierzy, to powinien wierzyć świadomie, w tym ze świadomością właśnie tego, w co wierzy. Bo inaczej to żadna wiara nie jest, ale bezmyślne papużenie, proszę Szanownego Pana.

Pan jako przedstawiciel zwycięskiego ideologicznego frontu który opanował ten kraj nawet nie zdaje sobie sprawy z czym muszą się użerać ci którym "nie jest dane", no właśnie co nie jest dane? I tu widać chrześcijańską megalomanię. Otóż nam jest dane, nasze poglądy, nasza wiara(też nam się zdarza) tyle, że inne od waszej. No i spróbowałby pan w miałomiasteczkowym środowisku nie ochrzcić dziecka, czy nie wysłać do komunii. Tam gdzie przegrywacie wznosi się lament, tam gdzie wygrywacie, tam nie wasze dziecko może liczyć w najłagodniejszym wykonaniu na miauczenie i ostracyzm. W tym kraju jesteście "grupą trzymającą władzę" i większość tych którym "nie jest dane" woli się nie ujawniać(kto wie czy takich nie okaże się na koniec większość?), osobiście nazywam to, że panuje "jedwabny katolicki totalitaryzm". ps. Ilu katolików się modli poza mszą? ilu czytało choć jedną papieską encyklikę? czytało cokolwiek katolickiego? czasem mam wrażenie, że im mniejsza znajomość katolickich koncepcji tym większa w nie wiara.

Gdyby Szanowny Pan urodził się w środowisku żydowskim - byłby wierzącym Żydem; w buddyjskim - buddystą itede. Co do tego jest 99%-owa pewność, z dokładnością do śladowych przypadków konwersji. Tak więc w istocie, było to panu dane - ba, podane, łopatą do głowy niemal od niemowlęctwa pakowane. Taka jest ta 'wiara', takie jej źródła, i taka geneza owego papużenia. No i faktycznie nietrudno do tego samemu dojść, potrzebny do tego jedynie otwarty umysł.

Proszę pana, na świecie było, jest i będzie mnóstwo religii propagujących wzajemnie sprzeczne i wykluczające się rzeczy. Łączy je to, że często mają jakieś swoje święte pisma, wszystkie posiadają jakieś doktryny, obrzędy, kapłanów stosujących podobne techniki perswazji i sugestii do zdobywania i utrzymywania wyznawców, a tak wytworzeni wyznawcy zaczynają odczuwać wewnętrznie jakiś kontakt ze swoim bóstwem. A jednak - mimo tych wszystkich podobieństw - co najwyżej jedna z tych religii może być prawdziwa, a my nie dysponujemy (prawie) żadnym sposobem na odkrycie, czy i ewentualnie która z nich mogłaby to być. Piszę "prawie", gdyż w oparciu o wiedzę i logikę możemy je przynajmniej poddawać falsyfikacji (tak jak ja staram się robić). Mając tego wszystkiego świadomość, pan opowiada się z miejsca za jedną z tych religii jako prawdziwą - a mimo to chce pan pouczać ateistów i agnostyków o otwartości umysłu?!... Niech Pan nie przesadza też z tą trudnością wiary. Wiem z osobistego doświadczenia, że dla umysłu zaczarowanego jakąś religią nie ma nic trudnego w wierzeniu w to czy tamto. Wniebowzięcie ciała Maryi, bo ciało Maryi jest święte i niepokalane, a Bóg nie mógł dopuścić, aby uległo rozkładowi - to jest koncept, który jest dla mnie całkiem pojmowalny na poziomie rozumu. Bo odwołuje się do składowych rozumu - do semantyki, logiki, składni, do inteligentnej motywacji, do związków przyczynowo-skutkowych - i jako taki może zasadnie podlegać rozumnej krytyce. Nie ma to nic wspólnego ze światopoglądem racjonalistycznym, a jedynie z metodologią racjonalistyczną - buddysta czy muzułmanin także mógłby przeprowadzić krytykę katolicyzmu przy jej pomocy. Po co to robić? Choćby po to, by sprawdzić, czy to, co jest przedmiotem wiary (czy wiecie, w co wierzycie, i jakie są tego implikacje? - jak słusznie zapytuje eddiepolo) nie zasługuje przypadkiem raczej na niewiarę. Bóg pozwalał, aby święte ciało Maryi ulegało powolnemu rozkładowi (usuwaniu żywych i martwych komórek z organizmu) za jej życia (jak ciało każdego człowieka), ale nie mógł dopuścić do rozkładu tego ciała po śmierci?... Nasze organizmy nieustannie usuwają z siebie części składowe, absorbując na ich miejsce inne wymienne elementy ze środowiska, ale Bogu ma bardzo zależeć, aby nasze odmienione ciała składały się dokładnie z tych a nie innych wymiennych elementów?... Tutaj kryje się pewna propozycja trudniejsza od pańskiej - propozycja myślenia. Stanie pan wobec niej okoniem z pobudek ideologicznych?

Szanowny Panie, to on sam rozpoczyna wątek 'czepiając się fajnego tekstu', polemizuje w dosyć ironiczny sposób z jednym z autorów komentarzy, po czym w odpowiedzi na merytoryczne posty posuwa się do insynuacji ("brakuje wam trochę otwartości umysłu") i oskarżeń o hejt. Panie Tomaszu - nie wypada, a żarliwie wierzącemu katolikowi to już na pewno. Proszę wyciągnąć głowę z piasku, tu naprawdę diabłów nie ma.... No ale Towarzystwo Wzajemnej Adoracji to też Sz. P. raczej w salce parafialnej znajdzie a nie tutaj. Pozdrawiam i z Panem Bogiem.

Proszę znaleźć w necie i oglądnąć słynne już kazania bpa Michalika o 'nowej Targowicy', dodam na życzenie teksty innych podwójnie wyświeconych - to te same poglądy, ta sama pycha i chęć panowania, ten sam sposób myślenia, co w czasach Inkwizycji - tylko narzędzi ci panowie nie dostali takich jak w owych czasach do rąk. Ale na swój sposób i na ile mogą wciąż oskarżają, starają się poniżyć i wykluczyć, stygmatyzują - tych, co ośmielają się mieć inne od nich poglądy i głoszą je otwarcie. A czy my jesteśmy cudo czy nie - to niewielkie ma znaczenie, bo my z ambon do milionów podpierając się autorytetem Krzyża i Ewangelii nie przemawiamy. A oni tak. Chcą nauczać, surowo oceniać, ba - karać się im zachciewa - więc będą też sami pouczani, oceniani, kto wie - może i ukarani.

Ta i inne opowieści biblijne sprawdzały się jako mocne propagandowe argumenty "za" przez wieki, od czasów pierwszych chrześcijan i powszechnego analfabetyzmu wśród wyznawców - ale nie wytrzymały konfrontacji wpierw z oświeceniową rewolucją mentalności i racjonalności poglądów, potem z rozwojem badań nad Biblią, wreszcie z najnowszymi odkryciami naukowymi. Uporczywa obrona przez Kościół tych z góry straconych, coraz bardziej absurdalnych pozycji oraz dokładanie do nich nowych dziwolągów (jak ten o wniebowzięciu...) moim zdaniem jest dowodem na totalne pogubienie się współczesnej teologii katolickiej, zaplątanie w swoje własne sidła. Walka z Rozumem przy pomocy Mitu - no jakąś bitwę można w ten sposób wygrać, na przykład na antenie radiamaryja albo w salce katechetycznej dla przedszkolaków - ale wojny na pewno nie.

Rzeczywiście, wszystko to jest absurdalne (już chyba kiedyś o tym rozmawialiśmy, przypominam sobie teraz...). Co prawda "błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli", lecz święci ci, którzy, aby uwierzyć, musieli zobaczyć (vide: Tomasz i reszta apostołów). Co do ran, to powiem więcej: ich obecność wcale nie świadczy o tym, że stojąca przed apostołami postać to zmartwychwstały Jezus. Siła, która może wskrzesić Jezusa, może też zadać komuś innemu rany wyglądające jak Jezusowe. Jak tu w ogóle ocenić prawdopodobieństwo każdego możliwego scenariusza? Ewangelista chciał ten jeden raz pokazać, jak sceptycyzm i krytyczna postawa przegrywają z Jezusowym zmartwychwstaniem przy użyciu ich własnych kryteriów - i zupełnie mu to nie wyszło.

o zasiadaniu w ......"loży szyderców". Zobacz Hugin-Munin w "Grze o tron" sparaliżowany potomek jednego z rodów, poszukuje kruka z trojgiem oczu. Ty na podstawie tego co piszesz w temacie wiara, Kościół,znalazłeś lożę szyderców i jest ci z tym dobrze. Manipulujesz biblijnym przekazem, kpisz, szydzisz. Bo prawdą jest że Bóg może wszystko,( bo cóż to byłby za Bóg, gdyby tego nie mógł) nawet z kości odrodzić człowieka, tylko w Księdze Ezechiela rozdział 37 zupełnie nie o to chodzi. A ty na to się powoływałeś. Stawianie znaku = pomiędzy przekazem 37 rozdziału Ezechiela a wymową ran Zmartwychwstałego Chrystusa podczas spotkania z apostołami Wieczernika to super ignorancja albo zaplanowane szyderstwo. Z kim przestajesz, takim się stajesz, powiada stare przysłowie. Smutne to.