"Powiadają, że jeśli pisarz decyduje się na fragmentaryczną konstrukcję książki, tym jednym gestem rezygnuje z dwóch miliardów czytelników. To pech, ale tak już jest" - mówi węgierski prozaik Péter Esterházy w wywiadzie opublikowanym w "Literaturze na Świecie". Autor "Czasowników posiłkowych serca" sceptycznie ocenia szanse klasycznej literatury fabularnej: "Opowiedzieć jakąś historię to wielka rzecz, bo opowieść jest czymś fantastycznym. Lecz właśnie opowiadanie stało się teraz problematyczne. Istnieje taki trochę ograniczony, konserwatywny sąd, według którego sprawa ma się mniej więcej tak, że to jest światowy spisek. Że znalazłyby się i porządne fabuły, i ludzie, którzy by je opowiedzieli, i można by je na pewno porządnie wyłożyć, ale te współczesne, a już szczególnie postmodernistyczne sztuczki na to nie pozwalają. My jednak widzimy, że tak nie jest. To samo rozgrywa się w każdej dziedzinie sztuki (...): całościowa wielka opowieść została rozbita. Ale ja nie sądzę, że można z przekonaniem ogłosić: »już więcej fabuły nie będzie, opowiadanie historii dobiegło końca« - nie, to nieuzasadnione, nikt nie wie, co się skończyło, a co nie. Jeśli pojawi się nowy pisarz, który będzie potrafił opowiadać w sposób zrozumiały sam przez się, to będzie jakiś dalszy ciąg".