Ewangelia ukazuje jeden z nielicznych przypadków, gdy Jezus nie wyraża zgody, by pozostał przy Nim ktoś, kto dzięki Jego mocy odnalazł nową wolność ducha. Symbolem tej pięknej nowej więzi jest m.in. to, że mieszkaniec Gerazy siada u stóp Jezusa, która to postawa symbolizuje wierność ucznia zasłuchanego w nauczanie Mistrza.

Dlaczego uzdrowionego pozostawiono ostatecznie w Gerazie, mimo że pragnął on głosić Ewangelię razem z Chrystusem? Gdyby mógł ruszyć szlakiem wielkiej przygody, być może Geraza byłaby dla niego ewangelicznym odpowiednikiem Damaszku. On sam zaś przeżyłby wiele fascynujących momentów między Betanią a ogrodem Zmartwychwstania.

Tymczasem krótkie posłanie "wróć do swego domu i rozpowiadaj, jak wielkie rzeczy uczynił ci Bóg" (Łk 8, 39) zadecydowało ostatecznie, że powrócił do cmentarnych pejzaży, gdzie snuły się cienie ludzi...