Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Dwudziesta druga część serii to tak naprawdę dziesiąty dwupłytowy album wydany przez Soli Deo Gloria - płyty nie ukazują się po kolei. Zawiera sześć kantat wielkanocnych, nagranych wiosną 2000 r. w Eisenach, w kościele św. Jerzego, gdzie znajduje się chrzcielnica, przy której ochrzczono Bacha. W filmie dokumentalnym o swoim pielgrzymowaniu z kantatami Gardiner mówił o wzruszeniu, z jakim przybywa do takich miejsc, i wzruszenie to jakoś udaje się oddać śpiewakom i orkiestrze. Nagranie otwiera "Christ lag in Todesbanden", jedna z najbardziej znanych bachowskich kantat, a zarazem przeróbka wielkanocnej pieśni Lutra (czy młodziutki Bach usłyszał jej słowa po raz pierwszy właśnie w Eisenach?). Niesamowite jest tu objaśnianie tekstu przez muzykę: te wszystkie pauzy przy "nichts" (nic), gwałtowny skok w dół przy "dem Tode" (śmierci), figura krzyża przy "des Kreuzes Stamm" (drzewo krzyża)... W kantacie "Der Himmel lacht! Die Erde jubilieret" podobać się może zwłaszcza śpiewna aria tenorowa (James Gilchrist) "Adam muss in uns verwesen" i uduchowione wykonanie "Letzte Stunde, brich herein" przez sopranistkę Gillian Keith. W "Erfeut euch, ihr Herzen" wrażenie robi wspaniała aria basowa (Stephen Varcoe). W "Bleib bei uns" - chór wstępny, w "Ein Herz, das seinen Jesum lebend weiss" znów aria znakomitego Gilchrista, a zwłaszcza jego duet z Danielem Taylorem "Wir danken und preisen dein brünstiges Lieben"...
Jak się rzekło, nie brak w tych utworach powagi myślenia o sprawach ostatecznych, ale dominuje optymizm i witalność. Jak w otwarciu "Erfeut euch, ihr Herzen": rozpędzona orkiestra, z towarzyszeniem trąb i kotłów, zapowiada coro "Radujcie się serca/ustąpcie cierpienia". Nadeszła wiosna. Światło słońca rozpraszają świeżozielone liście drzew. Wokół tyle życia.
