Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
To właśnie na nim bułgarski poeta Płamen Dojnow, autor manifestu „Nowa poezja polityczna”, dokonuje skomplikowanych, ale jednocześnie spektakularnych operacji. Bohaterami jego tomiku są zwykli ludzie, przemykający ukradkiem gdzieś na marginesach codzienności. Ale to właśnie oni – babcia klozetowa, sprzątacz ulic czy stare kobiety wzięte niemalże wprost od Różewicza – mają najwięcej do powiedzenia na temat świata i rządzących nim mechanizmów. Dojnow próbuje na nowo odzyskać język dla spraw najważniejszych, jednak jego polityczność nie ma nic wspólnego z partyjniactwem czy wyświechtanymi ideologiami. To raczej lekkie, napędzane śmiechem wznoszenie się ponad te zniewalające języki. Ironia, zaprzęgnięta do poetyckiej pracy, staje się tu bronią w walce o minimum wolności, bez którego życie staje się nieznośne. ©
Plamen Dojnow, SOFIA BERLIN, przeł. Hanna Karpińska, Wojciech Gałązka, Dymitr Dobrew i Dorota Dobrew
PŁAMEN DOJNOW (ur. 1969) jest bułgarskim poetą, dramatopisarzem, eseistą i literaturoznawcą. Wydał dziewięć tomików poetyckich. Jego sztuki były wystawiane w teatrze radiowym i na bułgarskich scenach teatralnych. Pracuje w redakcji tygodnika literackiego „Literaturen westnik” oraz jako wykładowca na Nowym Uniwersytecie Bułgarskim.