CEZARY MICHALSKI: Czy polska polityka dostarcza potencjału ludziom próbującym uprawiać politykę europejską? Czy będąc w europarlamencie, czuje Pan za plecami jakieś wsparcie? Zresztą nie tylko Pan, ale także europosłowie SLD, PiS czy PO?

PAWEŁ KOWAL: Mało kto rozumie, co należy zrobić w kraju dla zapewnienia warunków uprawiania skutecznej polityki na zewnątrz. Zupełnie jak przed rozbiorami... Nie chodzi mi o jakieś naiwne rozumienie konsensu (polityka zagraniczna, jak każda zresztą polityka, musi się organizować wokół konfliktu interesów), ale widzę, że w zachodnich krajach Europy są tematy, którymi partie nie grają. U nas byłaby to np. polityka wschodnia czy kwestie bezpieczeństwa energetycznego.

Byłaby, ale nie jest.

Moment maksymalnej okcydentalizacji naszego myślenia i praktyki politycznej nastąpił w okolicach wejścia Polski...