Papież zrealizował marzenie, które wielokrotnie wyrażał i mimo grożącego mu niebezpieczeństwa w dniach 5-8 marca odwiedził Irak i Region Kurdystanu. „Niech ucichnie broń! Niech będzie ograniczone jej rozprzestrzenianie tu i wszędzie!” – o pokoju w kraju, który od 2003 r. rozrywany jest konfliktami, Franciszek zaczął mówić niemal bezpośrednio po wylądowaniu w stolicy. Odwiedził społeczności chrześcijańskie w Bagdadzie, Erbilu, Mosulu i Karakosz.

Symboliczną wymowę miały zwłaszcza dwa spotkania. Podczas zjazdu międzyreligijnego w Ur chaldejskim, mieście narodzin biblijnego patriarchy Abrahama, głos oddano Irakijczykom różnych wyznań, którzy mimo doświadczenia przemocy usiłowali żyć w pokoju. Pośród gruzów placu kościelnego Hosh ­al-Biaa w Mosulu, z którego terroryści islamscy uczynili swoją główną siedzibę, Franciszek odmówił modlitwę za ofiary terroryzmu. Jednak podczas spotkania ani razu nie padła nazwa zbrodniczych organizacji odpowiedzialnych za zniszczenie miasta. Papież chciał skupić uwagę świata wyłącznie na cierpiących ofiarach. „Tobie zawierzamy wszystkich, których życie ziemskie zostało skrócone gwałtowną ręką ich braci i sióstr. Modlimy się również za tych, którzy wyrządzili taką krzywdę swoim braciom i siostrom” – mówił Franciszek.

Istotne ze względu na napiętą sytuację w regionie bliskowschodnim było spotkanie w Nadżafie, świętym mieście islamu szyickiego, z czołowym irackim duchownym, 90-letnim Alim as-Sistanim. Choć po spotkaniu nie padły oficjalne deklaracje, irackie władze doceniły jego znaczenie, ustanawiając dzień 6 marca Dniem Tolerancji i Koegzystencji.

Zwieńczeniem pielgrzymki była msza święta z udziałem niemal 10 tys. osób na stadionie piłkarskim w Erbilu.

Dzięki papieskiej podróży świat mógł spojrzeć inaczej na Irak, o którym od lat mówiło się wyłącznie w kontekście uchodźstwa i przemocy, doceniając jego bogactwo kulturowe. Jednocześnie papież po raz kolejny pokazał, jak ważne jest dla niego spotkanie z człowiekiem. ©