Wojna w Tigraju została przerwana równie gwałtownie i niespodziewanie, jak się zaczęła. Jeszcze w październiku trwała w najlepsze. Etiopskie wojsko, a przede wszystkim sprzymierzone z nim milicje zbrojne Amharów i oddziały przybyłe z sąsiedniej Erytrei (dawnej etiopskiej prowincji, która w 1993 roku, po półwiecznej wojnie secesyjnej, ogłosiła niepodległość) gromiły tigrajskich partyzantów (wyparły ich z miasta Adwa i podchodziły pod Mekelie, stolicę Tigraju), a ci znów przygotowywali się do wycofania do górskich kryjówek, by przejść do przewlekłej walki na wykrwawienie silniejszego przeciwnika.

Niespodziewany pokój

Przywódca etiopski Abiy Ahmed triumfował, a na wyznaczone przez Unię Afrykańską spotkanie z przedstawicielami partyzantów zamierzał posłać emisariuszy, żeby przyjęli kapitulację Tigraju, a nie żeby układać się o warunkach pokoju.

A jednak 2 listopada...