Czytajcie Franciszka

​Tym razem „Civiltà Cattolica” zapowiedziała, że w numerze 4000 (dwutygodnik wychodzi od 1850 r.!) zamieści zapis rozmowy papieża Franciszka z przełożonymi generalnymi zakonów męskich (z 25 listopada 2016 r.). Papież nie wygłosił – jak i na poprzednim takim spotkaniu w 2013 r. – przemówienia, lecz odpowiadał na spontaniczne pytania zakonników. Nie było w auli dziennikarzy. Nawet watykańska telewizja opuściła salę po powitalnych przemówieniach. Chodziło o pełną swobodę wypowiedzi. Mówiło się, że treść tej rozmowy ma charakter poufny. Potem jednak znalazłem jej zapis, opracowany przez o. Antonia Spadarę SJ z „Civiltà Cattolica” w internecie. W ubiegły czwartek „Corriere della Sera” zamieściło „obszerne fragmenty” i zapowiedziało, że całość ukaże się w „Civiltà Cattolica”, w numerze, który znajdzie się w sprzedaży 12 lutego. Choć podobno obowiązywało embargo, to już 11 lutego numer z tekstem kupiłem w księgarni San Paolo na Via della Conciliazione.

Świetni rozmówcy i świetna rozmowa. Papież odpowiadał na pytania dotyczące młodzieży, właściwej formacji religijnej, także seminarzystów (nie przez wpajanie doktryny, ale przez angażowanie w konkretne zadania), mówił o spadku powołań do zakonów, o misji zakonników i – przy okazji pytania o najbliższe Światowe Dni Młodzieży – wyjaśnił, dlaczego temat tych Dni będzie maryjny. Mówił też o „prawdziwej Matce Bożej”, która „nie jest naczelnikiem urzędu pocztowego”, codziennie wysyłającym list z nowymi poleceniami, co ludzie mają czynić, lecz tą, która „na nowo rodzi Jezusa w naszych sercach”. Mówił o relacjach zakonników z biskupami i klerem diecezjalnym, a także o problemach nadużyć finansowych i seksualnych, również wśród zakonników. Rozmowa warta lektury, bo dzięki spontaniczności wypowiedzi pomaga lepiej poznać sposób myślenia papieża i zrozumieć jego wizję odnowy Kościoła.

Tymczasem „Corriere della Sera” – dzień po opublikowaniu fragmentów tej rozmowy – poświęciło niemal dwie kolumny jednej, raczej marginalnej sprawie, poruszonej w rozmowie z przełożonymi generalnymi. Na pytanie, skąd papież, niosąc tak wielką odpowiedzialność, czerpie spokój i pogodę ducha, Franciszek przyznał, że problemy są poważne („jest korupcja w Watykanie, ale ja jestem spokojny”). Jeśli jest jakiś problem, powiedział, to pisze bilecik do św. Józefa i kładzie pod figurkę śpiącego świętego. Józef śpi na materacu z tych kartek, a papież także śpi spokojnie sześć godzin. Wyznał, że od chwili wyboru spłynął na niego wielki dar spokoju. Powiedział jeszcze, jak się modli, i podjął następne pytanie. Wzmianka o korupcji wzbudziła u komentatorów zdziwienie (po co o tym mówi, zamiast zlikwidować?). O wyjaśnienie „korupcji w Watykanie” poproszono arcybiskupa Brunona Fortego (wyjaśnił, że korupcja może dotyczyć pieniędzy, pragnienia władzy i sfery seksualnej). Dziennik jednak najwięcej uwagi poświęcił tajemnicy dobrego snu papieża. O walce z bezsennością wypowiedział się prof. Luigi Ferini Strambi, ekspert z Centrum Medycyny Snu w Mediolanie. Znalazł się też krótki tekst o wpływie drzemki na naukę mowy u niemowląt.

Choć spokojny sen Franciszka może intrygować, a problem bezsenności dotyczy mnóstwa ludzi, to nie sadzę, by w tej rozmowie akurat to, jak i wzmianka o korupcji, były najważniejsze, co zdaje się sugerować swoim czytelnikom „Corriere della Sera”.

Piszę o tym, by zachęcić do czytania tekstów papieża, a nie tylko tego, co piszą o nich dziennikarze. Piszę także w związku z zamieszczonym w tym numerze „Tygodnika” papieskim wywiadem z hiszpańskiego „El País”. Franciszek wie, że tak jak się nie dało wstrzymać wielkiej wędrówki ludów w wiekach IV-VI, tak i dzisiaj żaden mur jej nie powstrzyma. Papież nie jest fantastą, czerpiąc z Ewangelii, uparcie wskazuje sposoby, jak się wobec tego zjawiska znaleźć, jak się do niego przygotować. Wznosić mury i (daremnie) bronić swojego dobrostanu lub przybyszów przyjąć i ich integrować. Bo trzeciej możliwości nie ma. ©℗