Najbardziej lubiłem te ostatnie kilka minut przed zamknięciem, kiedy wszyscy już poszli, a mama w pokoiku obok zliczała dzienny utarg. Byłem tu sam. Jarzeniówka zapewniała profesjonalne oświetlenie i minimalistyczny soundtrack. Na biurku leżał otwarty zeszyt A4 – każdą stronę w nim podzielono długopisem na cztery rubryki: numer, data, tytuł, podpis – pod stopami popiskiwało spękane linoleum, a ze ścian zerkały gwiazdy światowego kina. Choć uczestniczyły w dramatycznych sytuacjach, takich jak pościg wzdłuż grani czy poniedziałek w Beverly Hills, to wydawały się być jakoś tam ciekawe tego, co się dzieje u mnie, w tej niegdysiejszej portierni RUCH-u przy ulicy Smoczej w Łodzi zaadaptowanej na wypożyczalnię video. Czułem na sobie ich spojrzenie zarówno w trakcie dyskretnego przetrząsania regałów i wznoszących się wprost z podłogi stosów, jak i wtedy, gdy na chwilę przestawałem,...