Pochodził z Kujaw, ojciec miał gospodarstwo w Morzyczynie. W pochodzeniu dostrzegał legitymizację swej funkcji, choć w pierwszej chwili nominacja na to stanowisko mogła się wydawać nieco dziwna. Biskup Roman był przecież rozmiłowanym w łacińskiej literaturze wybitnym znawcą klasyki. W konwikcie KUL-u mieszkaliśmy w sąsiednich pokojach i widziałem, z jaką pasją wtedy studiował. Jako jeden z nielicznych polskich biskupów uzyskał (w 1973 r.) doktorat na uczelni świeckiej - Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Kształcił się w Papieskim Instytucie Altioris Latinitatis przy Papieskim Uniwersytecie Salezjańskim w Rzymie. Przez szesnaście lat (1966-1982) prowadził wykłady z języka i literatury łacińskiej na KUL-u. Z Włocławka, gdzie był zatrudniony w seminarium jako wykładowca patrologii i łaciny oraz wychowawca kleryków, co tydzień do Lublina, także w zimie, dojeżdżał maluchem. Miał...