Był 31 grudnia 1956 r. W krótkiej opinii służbowej dotyczącej kapitana Stefana Michnika zapisano tego dnia, że „jest wyrobiony politycznie” oraz „entuzjastycznie nastawiony do procesu demokratyzacji i przemian”. Dziewięć miesięcy później Michnik odszedł z pracy w sądownictwie wojskowym PRL.

Sędzia po kursie

Rocznik 1929, pierwsze dwa lata wojny i okupacji przeżył w Krakowie, Częstochowie i we Lwowie. Po napaści Niemiec na Związek Sowiecki został ewakuowany z rodzicami do Uzbekistanu. Tam kontynuował edukację i ukończył „siedem klas szkoły średniej w ZSRR”. W latach ­1945-46 przebywał we Lwowie. Później wspólnie z rodzicami zamieszkał w Warszawie, gdzie ukończył jedną klasę liceum energetycznego. W 1948 r. został zatrudniony jako laborant-elektryk w Elektrowni Warszawskiej na Powiślu. Zapisał się też w tym czasie do partii komunistycznej: najpierw do PPR, od 15 grudnia...