Przez cały okres istnienia komunistycznej PRL pojęcie „wymiar sprawiedliwości” było eufemizmem. Począwszy od lat 1944/45 aż do roku 1989 sądy były instrumentem: służyły do zwalczania przeciwników politycznych, prawdziwych i domniemanych.

Po 13 grudnia 1981 r. stały się jednym z głównych filarów stanu wojennego. Posłużyły nie tylko do skazywania najbardziej niepokornych obywateli, lecz również do zastraszania pozostałych, skłonnych potencjalnie do podjęcia oporu.

Łagodność to bojkot władzy

W okresie stanu wojennego sądy wojskowe, na które spadł główny ciężar „walki z kontrrewolucją”, skazały z przyczyn politycznych dokładnie 10 191 osób. W tym czasie sądy powszechne za tzw. przestępstwa polityczne ukarały „jedynie” 1685 osób.

Ale to nie wszystko. Największy „przerób” miały kolegia ds. wykroczeń – instytucje w gruncie rzeczy pozasądowe, funkcjonujące przy...