Najlepszy tego dowód mieliśmy właśnie w Stanach Zjednoczonych. Pokłosie obu huraganów bardzo jest obfite i raczej ponure dla Busha i jego administracji; chyba od czasu wojny wietnamskiej i awantury Watergate nie było tak gwałtownej fali krytyki urzędującego prezydenta. Media zbudziły się na dobre pod wpływem Katriny i Rity i krytykują nie tylko okropną niewydolność władz w reagowaniu na kataklizm. Przypominają też, że Bush nie chciał podpisać protokołu z Kioto przewidującego ograniczenie emisji gazów do atmosfery, a nie chciał tego zrobić, ponieważ jest zakładnikiem wielkiego przemysłu.

Oczywiście szkodliwe substancje, które Stany Zjednoczone wciskały w atmosferę, zapewne w drobnym tylko procencie decydują o globalnych zmianach klimatu. Można jednak zasadnie powiedzieć tak: gdyby już od kilku lat konsekwentnie wyhamowywano emisję gazów cieplarnianych,...