Jacka poznałem od razu. Pamiętałem go jeszcze z podstawówki, chodził o klasę wyżej. A w latach 90. mijaliśmy się w centrum Lublina. - Chyba mieścił się wtedy w dziesiątce najbogatszych w mieście - mówi. Teraz zbiera puszki, stal, żeliwo, złom. Od rana do 15.30, bo o 16 zamykają skup. Od zeszłego lata nocuje na klatkach schodowych.

Tomek nazywa siebie "bezdomnym z meldunkiem". Ma mieszkanie, w którym nie chce mieszkać. - Bo to zwykła melina. A on nie pije. 11 lat temu miał przeszczep wątroby. - Słyszałeś o chorobie Wilsona? Genetyczna.

Marek zdradza, że wcale nie jest bezdomny. Ma dom i własną firmę. - Wbiłem się w to środowisko na własne życzenie, bo chciałem napisać książkę, mam wydawcę. Pokazuje teczkę pełną zapisków i ankiet zebranych od listopada. A co z firmą? - Dałem ludziom postojowe. Nie wierzysz? Bo nie mam zębów? Spadłem ze schodów....