Pod jednym względem koalicja SLD-PSL nie różniła się od sojuszu „czerwono-zielonego” z lat 1993-97 i koalicji AWS-UW: było to małżeństwo z rozsądku, wymuszone tym, że w 2001 r. Sojuszowi brakło 19 głosów do większości. Od początku widać było różnice między koalicjantami i destrukcyjny potencjał tego mariażu. Już w listopadzie 2001 podczas dyskusji nad nowelizacją ustawy podatkowej, przedstawiciel PSL zatakował projekt rządowy. Część ludowców wyłamała się też w głosowaniu nad nowelizacją ustawy lustracyjnej i SLD musiał szukać poparcia u Samoobrony. Premier ostrzegał, że nie można być równocześnie w rządzie i opozycji.

Koalicjanci ramię w ramię walczyli z niezależnością Rady Polityki Pieniężnej, obsadzali instytucje publiczne i spółki skarbu państwa i w pierwszych miesiącach zgodnie krytykowali poprzedni rząd, wyhamowując skutecznie reformy koalicji AWS-UW: samorządu (prezydent...