Pokój jawi się jako znak rozpoznawczy wysłanników Chrystusa. Zapewne słuchano by ich chętniej, gdyby głosili prosty program polityczny albo opowiadali o prywatnych objawieniach. Tymczasem posyłający ich Jezus podkreśla, że mają głosić Królestwo niebieskie, chrzcić w imię Trójcy Świętej oraz dzielić troski i niepokoje tych, do których przychodzą. Nade wszystko akcentuje ich rolę jako zwiastunów pokoju, którzy umęczonemu, pełnemu lęków światu poniosą kojące przesłanie Wieczernika. Poniosą, mimo iż życiowy realizm każe stwierdzić, że nie wszyscy będą na nie oczekiwać, bo niektórzy ze spotkanych woleliby szukać inspiracji raczej w zniszczeniu Sodomy niż w nauczaniu Chrystusa (Łk 10,12).