Poza zgiełkiem

Weszliśmy w fazę ogólnonarodowego mordobicia. Dopóki jest to przedwyborczy teatr, w którym aktorzy obrzucają się błotem, by potem, po cudownym nawróceniu, zawierać koalicje, to jeszcze pół biedy. Gorzej, że niektórzy zarażają się autentyczną nienawiścią. Długo będziemy się z niej leczyć... Ale jest jeszcze jeden aspekt tej bijatyki. Jakieś 50 lat temu pewien polski Żyd z Nowego Jorku powiedział mi, że widzi tam antypolską propagandę, finansowaną z Niemiec (nie przez rząd niemiecki). Teza była prosta: oświęcimski obóz był w Polsce, bo Polacy są antysemitami, a zatem współpracownikami Niemców. Natomiast dużo później, kiedy ważyły się losy przystąpienia Polski do NATO, szła propaganda z innego kraju: że Polacy są niepoprawnymi antysemitami, zatem nie należy ich zapraszać do Paktu. Nie udało się, główne organizacje żydowskie opowiedziały się za wejściem Polski do NATO. Powtórzyło się to przy wchodzeniu Polski do Unii Europejskiej - i też się nie udało. Ale może uda się zmniejszyć nasze znaczenie przez usilne i systematyczne przedstawianie Polaków jako niepoprawnych i nieodpowiedzialnych wichrzycieli i “religiantów", którzy będą stale Unii szkodzić? Sytuacja jest delikatna, bo nieraz sami przykładamy rękę do powstania takiego naszego wizerunku. A poza tym, trzeba się liczyć z realpolitik, czyli partykularnymi interesami wielu polityków, dla których długofalowe dobro wspólne przegrywa z doraźnymi potrzebami taktyki wyborczej. Stąd końskie okulary, żałosne “przyjaźnie" niektórych i tragikomiczna słowna ekwilibrystyka. Nie przesadzajmy więc z wojną na górze i na dole.