Jest tu trochę organizacyjnego porządku klasyki i trochę szaleństwa jazzowej jatki. Jest też fortepianowa liryka. Ktoś powie: "słowiańska dusza". A może po prostu artystyczna subtelność?

Wojciech Majewski pochodzi z rodziny o bogatych tradycjach muzycznych. Ojciec - Henryk Majewski - był jednym z najwybitniejszych trębaczy polskiego jazzu (lider dixielandowego zespołu Old Timers), a schedę po nim przejął syn Robert, równie wspaniały i ceniony trębacz. Jego brat Wojciech zaczynał od muzyki poważnej i przy niej do dziś pozostał: ukończył klasę fortepianu na Akademii Muzycznej w Warszawie, jest pedagogiem i koncertującym klasycznym pianistą. Ale chcąc nie chcąc, musiał się też zetknąć z jazzem. I tę muzykę również pokochał.

Na początku była wspaniała płyta "Komeda" (1996 r.), firmowana, co prawda, nazwiskiem brata, ale przecież Wojciech odegrał...