Zielona, malowana w kwiaty komoda jest nie tylko ładna, ale i intrygująca. Od razu widać, że COŚ ważnego zawiera i że jest naładowana po brzegi. Cóż dopiero, gdy Czarodziejka zdecyduje się wydobyć z szuflad choćby małą cząstkę swych zbiorów! Ujrzane w szufladach bogactwo zapiera dech swoją różnorodnością. Ale i to jeszcze nic. Najlepszy jest moment, gdy rozkłada ona swoje skarby na stole, przegląda je i pokazuje, wreszcie - zaczyna snuć opowieści o tym, co w nich widzi.

A widzi więcej. Znacznie więcej niż my.

W tym momencie na człowieka zwyczajnego spływa niejasna świadomość, że ma do czynienia z osobą, która - gdyby tylko zechciała - potrafiłaby zrobić cud z niczego: strzelić palcami i roztoczyć tęczę, z ziarnka fasoli wyhodować ogromne drzewo i zasiedlić je błękitnymi papugami, zmienić się w kłąb mgły i wypłynąć przez dziurkę od klucza, po...