Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Dopiero po 13 latach Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów zatwierdziła poprawne polskie tłumaczenie wielkopiątkowej modlitwy „Za Żydów”. Nie wiedzieć czemu, w edycji mszału z 1970 r. znalazło się tłumaczenie niezgodne z soborowym nauczaniem, sugerujące utratę przez Żydów wybrania. Mowa w nim bowiem o ludzie, „który niegdyś był narodem wybranym”. Wierne tłumaczenie z łacińskiego wzorca modlitwy obecnie zwraca się do Boga ze wstawiennictwem za lud, „który jako pierwszy nabyłeś na własność” (populus acquisitionis prioris).
Konferencja Episkopatu Polski zatwierdziła poprawniejszą wersję już w 2009 r., lecz czekano na nowe tłumaczenie mszału, którego do tej pory nie ma. W końcu zdecydowano się na wklejaną wkładkę.
Główna część wezwania brzmi teraz: „Wszechmogący, wieczny Boże, Ty dałeś swoje obietnice Abrahamowi i jego potomstwu; wysłuchaj łaskawie próśb Twego Kościoła, aby lud, który jako pierwszy nabyłeś na własność, mógł osiągnąć pełnię odkupienia”. ©℗
