Tym razem jednak pozwolę sobie zrobić wyjątek, z racji że Ewangelia poprzedniej niedzieli (28 niedziela zwykła „B”) była po prostu Bożym „przeczytaniem” tego, co – jak ufam – dzieje się z Kościołem na rzymskim Synodzie Biskupów (zob. Mk 10, 17-30).

Oto do Jezusa przychodzi bogaty młodzieniec; pyta, co czynić, by otrzymać życie wieczne. Jezus patrzy z miłością i zaprasza do radykalnego pójścia za Sobą: „Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim. Potem przyjdź, i chodź za Mną”. Młody rozmówca – choć ze smutkiem – odrzuca Jezusowe zaproszenie, ponieważ „miał wiele posiadłości”.

Kiedy odchodzi, Jezus mówi do swoich Apostołów: „Jakże trudno jest bogatemu wejść do Królestwa Bożego”. I wtedy... uczniowie wpadają w zdumienie (w. 24), a potem w przerażenie (w. 26). Najwyraźniej dylemat, z którymi przyszedł do Jezusa młody człowiek, okazał się również ich problemem....