Że poeta się czasem pomyli, to nic dziwnego – dar wyrażania słowem prawdy o czasach i miejscach nie zapewnia nieomylności księgowego. Ale gdy potem ten błąd powtarzają za nim pokolenia kawalerów, chcąc imponować dziewczynom literackim obyciem – to już świadczy źle o naszym systemie zintegrowanej edukacji. Z całej „Ziemi jałowej” każdy pamięta pierwszą linijkę o tym, że kwiecień jest najokrutniejszym miesiącem, ale gdzie był pan od przyrody, żeby wytłumaczyć, iż jest to wierutna bzdura? Może T.S. Eliot nie zachodził do kuchni, w przeciwnym razie dowiedziałby się tam snadnie, że najgorszy jest maj.
Najbliższa mi spośród „staropolskich” kucharek Wincentyna Zawadzka pisała 140 lat temu: „miesiąc ten najtrudniejszy do dyspozycji stołu, wszystkie bowiem zapasy zimowe już skończone, zwierzyny w nim nie ma, z jarzyn zaledwie ukazują się zieleniny i szparagi”. Dziś niemało kobiet...