Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Kwestia eklezjalnej wspólnoty oraz synodalności nie jest w naszym dialogu problematyczna. Inaczej oczywiście ma się rzecz z autorytetem wiążącym się ściśle z "urzędem" w Kościele, zwłaszcza na szczeblu uniwersalnym. Tutaj bowiem po stronie rzymskokatolickiej pojawia się od razu problem prymatu papieża. Dlatego też Dokument z Ravenny stwierdza m.in.: "Koniecznym będzie jeszcze głębsze przestudiowanie zagadnienia dotyczącego roli biskupa Rzymu we wspólnocie, w communio wszystkich Kościołów. Czym jest szczególna funkcja biskupa "pierwszej siedziby" w eklezjologii koinonii (a więc w harmonijnym współistnieniu wszystkich Kościołów lokalnych - red.) i w odniesieniu do tego, co w danym tekście powiedzielibyśmy o koncyliarności (czyli sprawowaniu władzy przez papieża i kolegium biskupów - red.) i autorytecie? Jak należy rozumieć naukę II Soboru Watykańskiego o uniwersalnym prymacie w obliczu kościelnej praxis pierwszego tysiąclecia? To są decydujące pytania dla naszego dialogu i dla naszej nadziei odbudowania pełnej communio pomiędzy nami".
Właśnie dlatego tematyka Dokumentu ma dla naszych Kościołów tak ważne znaczenie. Stanowi bowiem "pozytywny i znaczny postęp" w prowadzonym dialogu, jak również mocną bazę dla przyszłej nieodzownej dyskusji na temat zagadnienia prymatu na szczeblu uniwersalnym Kościoła. Komisja zamierza to w najbliższej przyszłości szczegółowo zbadać, zgłębiając historyczne funkcjonowanie prymatu najpierw w pierwszym tysiącleciu, następnie w drugim - do Soboru Watykańskiego I, by w końcu zająć się bliżej zgłębianiem doktryny Vaticanum II, oczywiście w ściśle ekumenicznej perspektywie.