W świadomości wielu zagranicznych widzów mapa irańskiego kina pozostaje od lat nieporuszona. Polityczne alegorie Jafara Panahiego, zanurzone w pejzażu kontemplacje zmarłego przed dwoma laty Abbasa Kiarostamiego, wielowarstwowe thrillery psychologiczne Asghara Farhadiego, ale także „kino moralnego niepokoju” uprawiane ostatnio przez Massouda Bakhshiego i Mohammada Rasoulofa, utrwaliły fascynujący, choć dziś nie do końca adekwatny obraz tego kraju i jego kultury.

Nowi twórcy chętniej niż ku dawnym mistrzom zwracają się w stronę sztuk wizualnych czy zachodniej popkultury. Zamiast celować w arcydzieła, stawiają na inteligentną zabawę kinem. Naruszają obyczajowe tabu i krytyczniej patrzą na zachodzące wokół nich przemiany społeczne. Podczas tegorocznego festiwalu Nowe Horyzonty we Wrocławiu zobaczymy reprezentatywną próbkę tego, co dzieje się dziś w kinematografii Iranu oraz w...