Nie ulega wątpliwości, że Amerykanie - znacznie bardziej osamotnieni niż podczas poprzedniej wojny w Iraku w 1991 r. - cenią sobie polityczne wsparcie Polski. Powiedzmy jednak szczerze, że 200 polskich żołnierzy - z czego tylko 56 członków GROM-u reprezentuje poważną siłę bojową - jest w sensie wojskowym wkładem symbolicznym i zupełnie nieadekwatnym w stosunku do ambicji regionalnych 40-milionowego państwa. Oczywiście, można twierdzić, tak jak zdają się sugerować premier Leszek Miller i prezydent Aleksander Kwaśniewski, że polska obecność w Iraku jest „ograniczona”, bowiem wojna ta jest kontrowersyjna. To poważny argument, choć - jeśli ma to być ukłon w stronę tzw. obozu pokoju (Francji, Niemiec, Rosji) - jest oczywiste, że mleko już się rozlało po podpisaniu przez Millera „listu 8”. I nie ma znaczenia, czy do Iraku pojedzie 200 czy 2000 polskich żołnierzy. Ponadto, polski udział w...