Boże dzisiaj

Uczestniczyłem w kilku spotkaniach organizowanych przez Wspólnotę z Taizé, m.in. półtora roku temu w Hamburgu. Pewnego wieczora Brat Roger, po modlitwie i wspólnym odśpiewaniu pieśni, prowadzony przez dzieci, zwrócił się do wyjścia. Podeszło wówczas do niego kilku młodych ludzi, prosząc o błogosławieństwo i krótką rozmowę. Każdemu z proszących poświęcił trochę czasu, a za ich przykładem poszli kolejni. Wkrótce, jak można się było spodziewać, wszyscy pielgrzymi (a było nas wówczas kilka tysięcy) ustawili się w kolejce do Brata Rogera. On nie odszedł: cierpliwie witał się, rozmawiał. Trwało to bardzo długo. Nastał przedziwny modlitewny nastrój - każdy w pewnym momencie uświadamiał sobie, że spotyka twarzą w twarz niezwykłego człowieka, jednego ze współtwórców Wiosny Kościoła.