Trudno powiedzieć, na czym polega fenomen popularności Chopina. To jest po prostu wielka muzyka, na poziomie Bacha, Beethovena, Brahmsa, Mozarta. A poza tym jest pisana specjalnie z myślą o fortepianie - bardzo przyjemna do grania, ale jednocześnie niezwykle trudna, wymagająca. I bardzo romantyczna. Jest wręcz niemożliwe, by ta muzyka się nie podobała. Jest wielka i mówi do wszystkich, ale jednocześnie nie wyróżniałbym szczególnie Chopina. Nie stawiałbym go wyżej niż Mozarta czy Beethovena. To muzyka na tym samym poziomie. Jestem szczęśliwy, że jako pianista mogę ją grać.

Schumann to oczywiście wielki, genialny kompozytor, bardzo romantyczny, z wielkim polotem i inwencją.

Chopin ma ten sam polot, tę samą inwencję, ale w jego muzyce jest coś jeszcze - to moim zdaniem strona francuska. W jego utworach zachowane są właściwe proporcje między architekturą a emocjami. Wszystko znakomicie skonstruowane. To nie tylko serce, ale także wielki mózg - niezwykła kombinacja. I może właśnie dlatego muzyka Chopina jest szczególna.

Emanuel Ax (ur. 1949) - amerykański pianista żydowskiego pochodzenia. Urodzony we Lwowie, w dzieciństwie przez dwa lata mieszkał w Warszawie, potem jego rodzice przenieśli się do Kanady, obecnie mieszka w Nowym Jorku. Jego nagrania kilkakrotnie były wyróżniane nagrodami Grammy; właśnie ukazała się płyta z Triami fortepianowymi Feliksa Mendelssohna, na której pianiście towarzyszą Itzhak Perlman i Yo Yo Ma.