Działacz niezależnego Związku Polaków na Białorusi, dziennikarz mediów białoruskich i korespondent polskich przebywał za kratami od wielu tygodni. Zresztą nie była to jego pierwsza odsiadka. Do więzienia trafiał regularnie co kilkanaście miesięcy. Śmiał się, że nie zna dnia, ani godziny i zawsze stara się mieć przygotowaną szczoteczkę do zębów i bieliznę na zmianę, bo zawsze mogą „po niego zapukać”, czy to do domu, czy do redakcji. Powód zawsze był ten sam: „działalność w nieuznawanych przez państwo organizacjach”, „szerzenie nieprawdziwych informacji w mediach”, a nade wszystko „próba obrazy prezydenta Łukaszenki”. Dziś wreszcie skończył się jego ostatni proces. Znał logikę łukaszenkowskiego reżimu i musiał się spodziewać, że na wiele lat trafi do kolonii karnej. Może dlatego wyroku słuchał w spokoju.

ZAMKNĄĆ POLSKOŚĆ

MONIKA ANDRUSZEWSKA...