Masowe mordy i pogromy etniczne, gwałty, niewolnictwo i ludożerstwo. Taki apokaliptyczny obraz rzeczywistości Sudanu Południowego rysuje sporządzony właśnie raport Unii Afrykańskiej, oskarżanej przez liberalne Brukselę, Paryż i Nowy Jork o karygodną wyrozumiałość wobec rodzimych władców, ich politycznych zwyczajów i stylu sprawowania władzy. Jeśli więc afrykańscy władcy potępiają kogoś ze swego grona, oznacza to, że sprawy w jego królestwie mają się naprawdę źle.

Zanim przed czterema laty Sudan Południowy ogłosił niepodległość, musiał stoczyć półwieczną wojnę o wolność, która miała przynieść także pokój, bezpieczeństwo i wyrwanie z nędzy – jedną z najdłuższych, najkrwawszych i najokrutniejszych, jakie zna współczesność.

Nierówna walka afrykańskich i wyznających chrześcijaństwo ludów znad górnego Nilu przeciwko traktującym ich jak niewolników Arabom, muzułmanom z ...