Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Projekt tymczasem tylko pozornie jest rewolucyjny: wszak postulaty likwidacji abonamentu czy wprowadzenia odpłatności za korzystanie z archiwów nie są nowe. Podobnie jak idea zmiany reguł przydziału częstotliwości radiowych i telewizyjnych (poprzez zwykłą sprzedaż poszczególnych pasm na aukcjach) w miejsce dotychczasowej arbitralności KRRiTv. Z kolei pomysł innej formuły finansowania tzw. programów misyjnych (przez specjalną fundację, która pozyskiwałaby środki z rozmaitych źródeł) nawiązuje do rozwiązań sprawdzonych w innych krajach. Nawet wyglądający na najbardziej radykalny koncept prywatyzacji mediów publicznych może na dłuższą metę okazać się lepszy od konserwowania patologii w postaci skrajnie upartyjnionej (i de facto od dawna bardziej komercyjnej niż misyjnej) TVP. Zwłaszcza jeśli połączony byłby z systemem bodźców skłaniających stacje do zainteresowania się także ambitniejszymi produkcjami.
Na dodatek, w efekcie niedawnego werdyktu Trybunału Konstytucyjnego formuła abonamentu, a więc i struktura rynku telewizyjnego oraz radiowego, i tak musi się zmienić. Moment na nacisk jest więc idealny. Natomiast, że lobby TVP-PR-KRRiTv woła “publiczne albo śmierć"..., to trudno. Jan Rokita swego czasu, acz w innej kwestii, głosił podobne hasło. I pod naciskiem wydarzeń głosić je przestał.
