Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
1 Konieczny czas: W każdym tygodniu poświęcić temu zadaniu wystarczająco długi czas osobisty i wspólnotowy, nawet gdyby trzeba było przeznaczyć mniej czasu na inne zadania, choćby i ważne.
2 Uważna lektura: Studiowanie tekstu biblijnego z najwyższą uwagą i ze świętym lękiem, aby nim nie manipulować. Trzeba odłożyć na bok jakąkolwiek dręczącą nas troskę, aby wejść w inny obszar skupienia, naznaczonego pogodą ducha.
3 Zamysł biblijnego autora: Korzystając z analizy literackiej odkryć główne przesłanie oraz to, co tworzy strukturę i jedność tekstu. Jeśli kaznodzieja nie zdobywa się na ten wysiłek, być może również jego przepowiadanie nie będzie miało jedności i porządku.
4 Szukać harmonii z całą Biblią: W ten sposób unika się mylnych lub częściowych interpretacji, sprzecznych z innym nauczaniem tego samego Pisma.
5 Samemu żyć Biblią: Jeśli żywe jest pragnienie, abyśmy jako pierwsi słuchali Słowa, które mamy przepowiadać, przekażemy je w taki czy inny sposób Ludowi Bożemu: „z obfitości serca usta mówią”.
6 Dać się dotknąć Słowu: Ktokolwiek chce przepowiadać, najpierw powinien być gotów, by poruszyło go Słowo i by stało się ono rzeczywistością w jego konkretnym życiu. Jezus był rozgniewany na tych domniemanych nauczycieli, bardzo wyma- gających wobec innych, którzy nauczali Słowa Bożego, ale nie pozwalali się przez nie oświecić.
7 Uznać swoje ubóstwo: Nie żąda się od nas, abyśmy byli niepokalani, ale raczej żebyśmy zawsze wzrastali, żyli z głębokim pragnieniem czynienia postępów na drodze Ewangelii i nie opuszczali rąk.
8 Modlić się słowami Biblii: czyli stosować tzw. lectio divina. Czytanie duchowe tekstu ma za punkt wyjścia jego znaczenie dosłowne. W przeciwnym wypadku łatwo byłoby wyczy- tywać z tekstu to, co wygodne, co służy potwierdzeniu własnych decyzji, co przystosowuje się do naszych schematów myślowych.
9 Zadawać Bogu pytania: Panie, co chcesz zmienić w moim życiu przez to przesłanie? Co mnie denerwuje w tym tekście? Dlaczego mnie to nie interesuje? Albo co mi się podoba, co mnie inspiruje w tym Słowie? Co mnie pociąga? Dlaczego mnie pociąga?
10 Słuchać ludzi: Chodzi o powiązanie przesłania tekstu biblijnego z ludzką sytuacją, z tym, czym ludzie żyją, z doświadczeniem potrzebującym światła Słowa. Kaznodzieja jest człowiekiem kontemplującym Słowo, a także kontemplującym lud.
11 Odwoływać się do ludzkiego doświadczenia: radości z ponownego spotkania, rozczarowania, lęku przed samotnością, współczucia wobec cierpienia drugiego człowieka, niepewności wobec przyszłości, niepokoju o osobę bliską. Homilia nie jest jednak przeglądem aktualności.
12 Szukać właściwej formy: Troska o właściwy sposób przepowiadania jest także postawą głęboko duchową. Oznacza udzielenie odpowiedzi na miłość Boga, poświęcając się wszystkimi naszymi zdolnościami i kreatywnością misji, jaką On nam powierza.
13 Język obrazowy: „Dobra homilia, jak powiadał mi stary mistrz, powinna zawierać »jedną myśl, jedno uczucie i jeden obraz«”.
14 Zrozumiały język: Największym zagrożeniem dla kaznodziei jest przyzwyczajenie się do swojego języka i uważanie, że wszyscy inni spontanicznie się nim posługują i rozumieją go.
15 Pozytywny język: Kaznodzieja nie tyle mówi to, czego się nie powinno robić, ile raczej proponuje to, co możemy robić lepiej. Kazanie pozytywne daje zawsze nadzieję, kieruje ku przyszłości, nie czyni nas więźniami rzeczy negatywnych.©
Z adhortacji „Evangelii gaudium”, punkty 145-159.
W "Tygodniku Powszechnym" nr 25/2015 pisaliśmy o tym, jakie są kazania w Polsce A.D. 2015.
- Krótki raport o kazaniach napisali Artur Sporniak i Michał Sepioło w tekście pod tytułem "Grzechy głównej polskich kazań",
- ks. Wiesław Przyczyna - teolog i homileta, były przewodniczący Stowarzyszenia Homiletów Polskich, przewodniczacy Komisji Języka Religijnego PAN i kierownik Katedry Komunikacji Religijnej UPJPII - w rozmowie z Anną Goc mówi o nauczaniu homiletyki w semintariach i słabościach polskich kaznodziejów.
- Swoje doświadczenia, mistrzów i rady dla kaznodziejów opisał też ks. Adam Boniecki
