1. Przede wszystkim – trzeba się spóźnić! Nic nie robi tak dobrze na samopoczucie, jak mocne wejście do klimatycznie wyciemnionej już sali. Aktorzy coś mówią ze sceny, ale proszę sobie nie przeszkadzać (oni i tak są opłaceni z pieniędzy podatników), zażądać od obsługi widowni, żeby doprowadziła na należne miejsce, wyrzuciła „wejściówkowiczów” i posadziła nas tam, gdzie się należy. Po drodze koniecznie mocno się przepychać, najlepiej z plecakiem.

2. Wskazane jest na to „wielkie wejście” bardzo solidnie się wyperfumować jakimś testerem w Sephorze, żeby się dobrze ze sobą poczuć, a przy okazji dać plebsowi wokół znać, że wiemy, jak się zachować, że nie wypadliśmy sroce spod ogona, i Madame Walewska nam nieobca. Sąsiedzi się odsuną i będzie więcej miejsca na łokcie.

3. Kapelusz w teatrze dobrze robi. Wachlarz też.

4. Pod żadnym pozorem nie wyłączać telefonu. Coś...