Wrocław, wrzesień 2011 r. Zmęczona kobieta po całonocnej podróży z Niemiec siedzi na ławce jednego z miejskich skwerów. Być może drzemie. Jest chora: za dwa dni ma planowany zabieg operacji przepukliny.

Ktoś wzywa policję. Przyjeżdża również pogotowie. Pracownicy izby wytrzeźwień powiedzą potem, że była kompletnie pijana, ale kobieta w obecności funkcjonariuszy dzwoni do ojca.

– Tato, zatrzymała mnie policja, chcą mnie zawieźć na izbę.

– Nic ci, córciu, nie mogę poradzić, jestem w szpitalu, zadzwoń do mamy.

Za chwilę telefon do matki (będą to ostatnie, zarejestrowane przez rodzinę, słowa kobiety): – Mamo, wiozą mnie na izbę, przyjedź po mnie.

Po tym telefonie matka próbuje zobaczyć córkę. Bezskutecznie: następuje zgodna z przepisami odmowa i wczesnym popołudniem 34-letnia Małgorzata L. trafia do wrocławskiej izby wytrzeźwień.

Parterowy...