Barbara krząta się po kuchni kiszyniowskiego mieszkania, dosypuje kolejne składniki do tradycyjnych mołdawskich placków zwanych placyntami. Na kuchennych półkach ręcznie malowane pocztówki: Barbara maluje je, od kiedy kilka lat temu straciła pracę architekta miejskiego w Kiszyniowie, stolicy Mołdawii. Czasami sprzeda parę pocztówek zagranicznym turystom albo wyśle znajomym do Niemiec. Ale i tak ledwie starcza na życie. Mąż Walik stracił pracę po rozpadzie ZSRR, jest ochroniarzem w supermarkecie. Kiedyś budował domy, teraz domów nie potrzeba, bo setki tysięcy obywateli Mołdawii wyemigrowało, a nowe budują tylko “nowobogaccy". Dzieci, Krystyna i Aleksander, studiują w Polsce. Barbara i Walik liczą, że gdy ukończą studia, pomogą rodzicom. Ale pewnie nieprędko.

Barbara przyjechała do Kiszyniowa na studia. Miała 17 lat, naiwna dziewczyna z prowincji. Na tle...