"Swoją polityczną biografią Ariel Szaron zadał kłam słynnej tezie Carla von Clausewitza, który twierdził, że wojna jest dalszym ciągiem polityki, tylko prowadzonym innymi środkami. Jakie było podłoże tej, dla wielu obserwatorów kompletnie niezrozumiałej metamorfozy, której w krótkim czasie uległ Szaron?

Od dłuższego czasu przyjął się podział izraelskich polityków na "gołębie" i "jastrzębie". Już w latach 40. ubiegłego wieku, rysując sławetnego "gołąbka", Picasso ustalił, że jest to symbol pokoju. Jastrząb zaś - drapieżności i wojowniczości. Według tej płytkiej i w gruncie rzeczy nieścisłej klasyfikacji Ariel Szaron zaliczany był do "jastrzębi". Nie wiadomo, kto ustalił, że podczas gdy "gołębie" reprezentują dążenie do pokoju, to "jastrzębie" pragną wojny. Idąc dalej, "gołębnikiem" były partie lewicowe, a "gniazdem jastrzębi" - partie prawicy.

...