KATARZYNA KUBISIOWSKA: Pamiętasz jej zapach?

MIRA MARCINÓW: Wszędzie bym go rozpoznała. Poza tym są perfumy, kremy, których używała. Wystarczy otworzyć flakonik.

Ale z wywołaniem zapachów jest jak z wywoływaniem duchów.

Absorbujące?

Pytasz o to w momencie, gdy ja nie chcę wywoływać zapachu matki i pozwalam sobie, by czuć i lubić inne zapachy. Moja mama zmarła ponad cztery lata temu. Nadal uważam, że „utrata córki przez matkę i matki przez córkę jest podstawową kobiecą tragedią”, jak pisała Adrienne Rich w książce „Zrodzone z kobiety”. Zgadzam się z nią w tym, że za najważniejsze wcielenie ludzkiej tragedii w naszej kulturze uchodzą dramaty o synach i matkach, jak „Hamlet” czy „Król Edyp”, albo ojcach i córkach, jak w „Królu Learze”. Ale już nie chcę codziennie przypominać o tym, że utraciliśmy rozpoznanie namiętności między matką i...