Gdy kilka lat temu zachorowałem, a podejmowane próby leczenia kończyły się niepowodzeniem, jakimś sposobem dowiedział się o tym ks. Musiał. Przez wspólnego znajomego poprosił, abym zadzwonił, gdyż chce pomóc. Znałem jego publicystykę, ale jako osoba daleka od Kościoła nieco obawiałem się tego kontaktu. Sceptycyzmowi agnostyka towarzyszyła frustracja z powodu konieczności zawieszenia studiów i zamrożenia pozostałych życiowych planów. Po chwili namysłu kartkę z telefonem do klasztoru jezuitów wyrzuciłem do kosza. Jednak ks. Musiał zdobył mój numer i zadzwonił kilka dni później. W pierwszych zdaniach żartował, że nie ma zamiaru nikogo indoktrynować. "Tu chodzi wyłącznie o leczenie" - podkreślił i poprosił o przyjście do klasztoru. Już podczas spotkania zadeklarował, że koszty leczenia pokryje zaprzyjaźniona francuska rodzina arystokratyczna. Krótko wyjaśnił: straciwszy niegdyś...