Ja też jestem człowiekiem.
DZIEJE APOSTOLSKIE 10, 26

O gdybyś wiedział, jakiej czci zażywają święci w niebie, jaką chwałą jaśnieją wzgardzeni przez świat i uważani niemal za niegodnych samego życia.
TOMASZ À KEMPIS „O NAŚLADOWANIU CHRYSTUSA”

Na korytarzu wielkie poruszenie: 44-letnia E. biega tam i z powrotem, tupiąc niemiłosiernie nogami, przy czym śmieje się przeraźliwie jak sroka spłoszona. Biegnie do niej siostra R., krzycząc: „Jeśli się nie uspokoisz, to pójdziesz w pasy!”. E. na to rozpaczliwie: „Ja nie chcę w pasy, bardzo proszę, bardzo...”. „Ja nie chcę” – powtarza już spokojna, jakby pogodzona z losem. „Idziemy, nie stwarzaj problemów”. „Ja nie chcę, bardzo proszę, ja nie chcę”...

Pani R. niesie pasy parciane. Robią wrażenie nawet na mnie, choć jestem już siedemnasty raz w szpitalu psychiatrycznym. Pasy szorują o podłogę, są...