Kompozytorka niedoceniana?

Utwory Grażyny Bacewicz (1909-1969) także w polskich programach koncertowych pojawiają się tak rzadko, że prawie niewiarygodna staje się oficjalnie przypisana jej pozycja - jednej z najwybitniejszych osobowości twórczych pokolenia i znaczącej postaci neoklasycyzmu w muzyce XX w. Neoklasycyzmu w jej przypadku zresztą bardzo indywidualnego, ograniczającego się raczej do klarowności formalnej, gdyż przy stałych cechach jej muzyki - dynamicznej motoryce i emocjonalności - zmieniały się asymilowane przez kompozytorkę nowoczesne środki języka muzycznego. Twórczość ta nie starzeje się, przeciwnie, wraz z przebrzmiewaniem kolejnych mód, w swym połączeniu znakomitego warsztatu, rygoryzmu i spontanicznej fantazji, okazuje się coraz bardziej ponadczasowa.