Bariera, jaką stanowi słowo - słowo wzniosłe, majestatyczne, które wydaje się tak odległe od tego, czym żyjemy na co dzień - to oczywiście tylko jedna z trudności, jakie piętrzą się na drodze modlitwy. Problem ze słowem jest w gruncie rzeczy odbiciem problemu bardziej zasadniczego: dystansu, który musimy pokonać jako "obcy w świecie ducha", aby się w nim znaleźć. Heschel pisze jednak: jakbyśmy byli obcy. Coś subtelnego musi się wydarzyć w naszej świadomości, aby możliwe było przejście z jednego świata do drugiego. Ale ten "nowy" świat, ta wyspa, tylko z pozoru jest obca. W gruncie rzeczy jest ona naszą wewnętrzną wyspą. Modlitwa nie wyprowadza nas "na zewnątrz", ale prowadzi ku temu, co w nas samych jest nieznane, nierozwiązane, niewysłowione - a domaga się wysłowienia. "Właśnie to, co niewypowiedziane", pisze w innym miejscu Heschel, "dosięga Boga bardziej niż to uczucie,...