Tomasz Kot, ponad 50-letni, był kiedyś właścicielem firmy odzieżowej. Miał żonę, dzieci oraz idée fixe: zapewnienie im finansowego bezpieczeństwa. Teoretyczne podstawy tej idei: nie ma sytuacji bez wyjścia. Jej praktyczne przełożenie nazywa Kot strategią wielu wariantów: - Na wypadek biznesowych zawirowań opracowywałem trzy, cztery. Ten ostatni zawsze wypalał. Nie wypalił w jedenastym roku transformacji.

Kat powinności

Duszy Tomasza Kota zdarzało się popadać w nagłe przygnębienie albo podsuwać myśl "Chwileczkę, jak długo będziesz tak gnać? A gdzie w tym twoim życiu ty?". Kilka razy, kiedy łamał sobie głowę nad wariantami, zapędziła go w kozi róg. - Jadę samochodem. Raptem: cięcie. Czerń. Staję gdzieś na poboczu i nie mam pojęcia, kim jestem, skąd się tu wziąłem. Świadomość wraca powoli, a wraz z nią dławiący strach...