Od kilku miesięcy moją stałą lekturą są „Collected Poems” Raymonda Carvera, które przysłała mi Alice Lyons. Do środka włożyła pocztówkę przedstawiającą stado owiec pasących się u podnóża góry Benbulben w hrabstwie Sligo. „Mam nadzieję, że pokochasz tę książkę tak samo jak ja”, napisała. „Nawet okładka jest piękna”. Na okładce jest reprodukcja drzeworytu Ohary Kosona: wielki czarny kruk siedzący na gałęzi kwitnącej wiśni.

Więc czytam, to znaczy tłumaczę.

Obudziłem się z plamą krwi

nad okiem. Zadrapanie

prawie na pół czoła. A przecież

ostatnio sypiam sam.

Dlaczego u licha człowiek miałby podnosić rękę

na siebie, nawet podczas snu?

Na to i podobne pytania

próbuję odpowiedzieć tego ranka.

Kiedy przyglądam się...