Blisko trzy miliardy ludzi na świecie nigdy nie korzystało z internetu – to niemal 40 proc. ludzkości.

Z jednej strony świat coraz bardziej uzależnia się od sieci; są w nim całe branże, które swoje istnienie zawdzięczają internetowi, a także dziedziny prawa czy socjologii, których powstanie wymusiła cyfryzacja życia. Z drugiej strony jest bieda, analfabetyzm, ograniczony dostęp do elektryczności i brak umiejętności – życie, w którym internetu nie ma w ogóle.

Z opublikowanego właśnie raportu Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego ONZ (ITU) wynika, że pandemia sporo zmieniła. Gdy pojawił się wirus, sieć gwałtownie urosła – liczba użytkowników zwiększyła się z 4,1 mld w 2019 r. do 4,9 mld w tym roku. Problem w tym, że wśród tych 800 mln ludzi, setki milionów korzystają z internetu rzadko, współdzielą urządzenia z innymi osobami lub mają dostęp jedynie do wolnych łączy. Prezentująca raport Doreen Bogdan-Martin, dyrektor Biura Rozwoju Telekomunikacji ITU, podkreślała, że 96 proc. nowych użytkowników mieszka w krajach rozwijających się. „Tylko jedna trzecia ludności Afryki korzysta z internetu. W Europie to prawie 90 proc. To właśnie to, co sekretarz generalny ONZ António Guterres nazwał »wielkim kanionem w sferze łączności«”.

W danych dotyczących dostępności internetu odbijają się, jak w zwierciadle, także inne nierówności: dysproporcja między miastami, gdzie z sieci korzysta 76 proc. mieszkańców, a wsiami, gdzie jest to zaledwie 39 proc. Podobne różnice dotyczą osób młodych (71 proc.) i starszych (57 proc.) czy mężczyzn i kobiet – szczególnie w państwach rozwijających się, choć tu konkretne dane mocno uzależnione są od kraju i regionu.

Z perspektywy Zachodu, zakochanego w mediach społecznościowych czy serwisach streamingowych, może się wydawać, że dostęp do sieci to błahostka, nieistotna w porównaniu z innymi potrzebami. Internet daje jednak szanse na edukację, lepszą opiekę medyczną czy godną pracę. Otwiera drzwi do niepozbawionego problemów, ale jednak lepszego świata. ©