Wuj Władek nie posiadał dóbr dziedzicznych. Dzierżawił od księży Filipinów z Gostynia majątek Błażejewo. Gospodarzem był - w opinii stryja Antoniego z Podrzekty - marnym, a że grunta były liche, a dzieci aż sześcioro, w Błażejewie się nie przelewało, toteż rzadko przyjmowano gości. Dwór był rozległy z przybudówkami. Były w nim dwa salony, żółty i niebieski, na ścianach wisiały portrety von der Marwitzów w złotych ramach i daremnie czekały na gości.

Moje najdawniejsze wspomnienie Błażejewa pochodzi z wczesnego dzieciństwa, gdy byłam tam z rodzicami. Zapewne z rewizytą. Jako dziewczynka przyjeżdżałam do Błażejewa na lato. Najstarsza z kuzynów, Mita, bywała w naszym domu w Ostrowie. Ja otrzymywałam od Mamy miesięczną pensję, za którą kupowałam powieści Rodziewiczówny w księgarni pani Miloszyńskiej pod Arkadami i serie pocztówek z reprodukcjami malarstwa. Mita...