Mniej istotne jest, kto posłał zamachowców-samobójców, aby zabili i zranili łącznie ponad tysiąc irackich szyitów. Istotniejsze są motywy tych, którzy stali za zamachami. A o motywach świadczy nie tylko to, że celem byli szyici, ale także czas i miejsce: bomby wybuchły obok największych świętości szyitów: grobu imama Husajna w Karbali i grobu imama Musy w Bagdadzie (to, w uproszczeniu, współtwórcy szyizmu prawie półtora tysiąca lat temu). To tak, jakby uderzono w świat chrześcijański w czasie Wielkanocy i w centrum Jerozolimy.

Cel był oczywisty: w sytuacji, gdy w Karbali i Kazimiya modliły się setki tysięcy (a może miliony) szyickich pielgrzymów, masakry miały wzburzyć tłumy i sprowokować do odwetu, czyli do wojny domowej w Iraku między uciskaną za dyktatury Saddama szyicką większością a uprzywilejowaną jeszcze niedawno sunnicką mniejszością. Warto pamiętać,...