Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Jej oś stanowią obiekty teatralne, które – uzupełnione m.in. o fotografie i szkice – ukazują najważniejsze idee teatru Kantora. Na wystawie zobaczymy obiekty m.in. z „Umarłej klasy”, „Wielopola, Wielopola” i „Niech sczezną artyści”.
Każda z kolejnych odsłon jest dedykowana innemu zagadnieniu. Tym razem dzieciństwu, jednemu z ważniejszych motywów w twórczości artysty (6 kwietnia 2015 roku obchodzimy setną rocznicę urodzin Tadeusza Kantora). Wybrane rekwizyty ze spektakli i cricotage’y, symbolicznie przywołujące postacie, sceny, zdarzenia – te prawdziwe i te fikcyjne – wraz z fotografiami z czasów dzieciństwa artysty odsłaniają wzajemne relacje i momenty styku. Prezentują wciąż fascynujące i nieograniczone „imaginarium pamięci”, zawarte w twórczości założyciela teatru Cricot 2. Wystawa pozwala prześledzić to, w jaki sposób Kantor kreował realność, operując skrawkami pamięci, a zarazem odczytać zawarte w prezentowanych przedmiotach historie. ©
TADEUSZ KANTOR. ODSŁONA DRUGA. DZIECIŃSTWO 6 KWIETNIA 2015 – 10 STYCZNIA 2016. W 100. ROCZNICĘ URODZIN TADEUSZA KANTORA 6 KWIETNIA 2015.