Opisują je wszyscy trzej Synoptycy, jak zwykle różniąc się nieco między sobą drobnymi szczegółami. Te różnice to prawdziwe „okruchy” (nawet „okruszki”), pozwalają jednak uchwycić specyficzne przesłanie poszczególnych Ewangelistów. Na progu Wielkiego Postu Kościół czyta wersję św. Łukasza. I dobrze!

Jezus przechodząc obok komory celnej, widzi i powołuje Lewiego. Ten w spotkaniu z Panem doznaje prawdziwego duchowego zmartwych-wstania (gr. anastàs); zostawia wszystko i idzie za Nim. Najpierw jednak to Jezus idzie za nim do jego domu, i tam zasiada do uczty wraz z „wielkim tłumem” celników i publicznych grzeszników, zaproszonych przez Lewiego na ucztę. Ten obraz wywołuje protesty i szemranie uczonych w Piśmie. I tu wersja Łukaszowa znacząco odbiega od pozostałych dwóch.

U Marka i Mateusza adresatem szemrania jest Jezus. To przeciw Niemu szemrają faryzeusze....